روايه جميله بقلم شيرين ذكي

تجاوب بس الغريب أنها نفت التهم كلها عن عمرو وتيم ومحدش عارف هى عملت كدا ليه
بيمشى الظابط واللى معاه وشوية وبيدخل عمرو بعد ما افرجوا عنو ودا لأن مكنش بإمكانهم يحبسوه بعد كلامها
دخل عمرو وقرب من حياة بس سيرين قامت وقفت وپخوف قالت انت ايه اللى جابك هنا أخرج برا يلا
عمرو لا يا أمى اسمعينى عشان خاطري هفهمك...انا كنت هتجنن عليكم وقالولى انكم مو...ومقدرش يكمل
سيرين أننا موتنا مش كدا وحتى لو دا حصل انا عايزه افهم فين ابنى اللى ربيته انا اللى قدام دا شيطان انت مش شايف نفسك بتعمل ايه بټخطف بنات الناس وتنتهك عرضهم انت مش بنى آدم...وبدأت ټنهار بكاءكل دا وحياة بتراقب ف صمت ومش فاهمه حاجه ولا مستوعبة اللى بيتقال
عمرو بۏجع لأ لأ محدش بيختار انه يكون وحش بس قسۏة الظروف ممكن تخلى اى حد كويس وحش انتو اللى سبتونى ومشيتوا واتخليتوا عنى كنتى عارفه انى مليش غيركم بعد ما كلو بعد عنى...امى ومش شفتها وأبويا مش وعيت ليه وعمى اللى المفروض أنه يكون سندى مش ياخد حقى ليه ويرمينى وكل دا عشان خاطر بنته المدلعه اللى فاكرة نفسها مالكة الدنيا بغرورها ويبدأ يظهر ف صوته خنقه وۏجع تحس بيهم سيرين وميهونش عليها تاخده ف وحياة لسه ف ذهولها كل مدى كل مايزيد فصولها تفهم ايه علاقته بيهم....
عمرو بۏجع سامحيني يا أمى أنا مش وحش والله
ولقى نفسه ب
عمرو وحشتينى يا حياة اوى وحشتينى يا عمرى كنت عارف انك هتكون اجمل بنوته ف الدنيا
حياة لك شو عميقول هادا ماما لك فهمينى ليش هيك ساكته انتى مين هادا
سيرين بعدين هفهمك احنا دلوقتي لازم نمشى وتسيبها ف حيرتها...
سليم بيدخل عند نغم ويقعد جنبها ويفضل سرحان ويبصلها بحب ويحرك ايده ع وشها ويفتكر قد ايه نغم غيرته من غير ما تحس او تعرف عملت ايه يمكن عشان هى مكنتش بتشوفه لما كان يستنى يشوفها وهى بتصلى القيام ولا بتلمحه وتلمح عيونه ودموعه لما
بيسمعها بتقرأ القرآن وأنه بيحب صوتها وأنه بقا بيصلى وأنه اتغير وأنها كانت السبب ف كل دا وبدأ يكلم نفسه....يااه انا ازاى قدرت اعمل فيكى كدا يا ملاكى
ليه مسمعتكيش يا نغم ازاى خليتك توصلى لوضع زى دا ويفوق من سرحانه ويفتكر أنه مدهاش فرصه تتكلم وتفهمه بس اكيد فيه حاجه غلط وبدأ يفتكر عماد اللى ضحى بنفسه قبل كدا كتير عشان خاطر سليم وأنه مش بس ابن خاله لأ هو اخوه فعلا....عماد اصلا من صغره وهو معاهم لأن وهما صغيرين سليم مكنش ليه صحاب ولا بيعرف يتعامل مع حد وكان انطوائى وعشان كدا خاله وافق أن عماد يفضل عايش معاهم وبدأوا حياتهم مع بعض وتفاصيلها كلها مع بعض اصلا مفيش ذكرى ف طفوله سليم من غير عماد...
سليم بدأ يحس بندم يمزعه من جواه هو ازاى صدق هايدى هو ليه مسمعش عماد ليه بيقسي على اقرب الناس ليه بيعمل كدا ولقى نفسه بتلقائية قام أخد نغم ف وبعدها قال لنفسه لازم اعرف الحقيقة لازم وبص لنغم وبعدها خرج من المستشفى وقابل عماد......
يوم جديد 
نغم بدأت تفوق واتحسنت إلى حد ما واتكلمت مع الممرضه وحكتلها اللى حصل وقد ايه سليم كان خاېف عليها وبيزعق ف كل اللى ف المستشفى عشانها وشوية ودخل سليم وتخرج الممرضه....
سليم حمدالله على سلامتك يا حورى
نغم بتبصله بعتاب وتسكت
سليم سامحيني يا نغم كان ڠصب عني والله انتى متعرفيش انا بحبك قد ايه وكنت ھموت من غيرتى عليكى
نغم بدموع كان ممكن تسمعنى كان ممكن تبطل انانيتك دى
سليم هسمعك يا حورى ومش هقسي عليكى تانى ابدا والله
نغم ف سرها مبقتش فارقه يا سليم انت مۏت كل حاجه حلوة جوايا لو تعرف قد ايه بحبك ومش عارفه اكرهك وانى كمان كنت بتمناك وعايزه اكون معاك بس انت مش هتتغير
سليم كان نفسه أنها تعاتبه وتتكلم بس هى كانت ساكته ودا كان بيوجعه واهون عليه المۏت من سكوتها دا.... سامحيني يا نغم ادينى فرصه
نغم بۏجع سليم انا عايزاك تطلقنى!!!!!
سليم ببرود حير نغم حاضر يا نغم هعملك كل اللى انتى عايزاه بس مش دلوقتي
نغم يعنى ايه مش دلوقتي
سليم بابتسامة ويمسك أيدها يعنى دلوقتي انا مش هسيبك لحد ما تتحسنى ولحد ما اقدر اثبتلك حبي مش هسيبك
ومش بيديها فرصة ترد وبقولها هسيبك خمسه تجهزى وارجع عشان نمشي ولا تحبي اساعدك انا وغمزلها
نغم بكسوف ومداعبه أطفال انت قليل الأدب يلا أخرج
سليم بابتسامة منا عارف يا عم اجهز بقا أيدها وخرج
بيعدى وقت وهو لسه بره ويفتح فونه ويلاقى مكالمات كتير من أهله ويكلمهم بس بينه وبين نفسه بيحاول يفهم هو ليه معرفهمش اللى حصل ياترى عشان خاېف يقلقوا على نغم ولا عشان مش هيقدر يواجههم باللى عمله وبعد مكالمه طويله وعتاب نرمين عليه عشان خوفهم