التامن والعشرين أمل الحياة

انا مش هقدر ابعد عنك أو اكرهك 
عارف اللي زعلني منك ان دا مكنش عشمي فيك 
مكنتش مفكره اني ممكن اهون عليك اوي كدا لدرجه انك ترمني بالطريقه دي و تبعد عني سنتين و انك تشك في نسب ادم ليك
كان لسه هيتكلم بس قاطعته و هي بتهز راسها بالنفي 
مش بقولك كدا عشان تبرر 
انا عارفه كل الكلام اللي انت هتقوله و عارفه شعورك وقتها و مقدراه 
انا بس بحكيلك اللي جوايا عشان ميكونش فيه جوايا اي حزن من ناحيتك 
انا عايزه نبدأ من جديد و ننسى كل اللي فات مش عايزة افتكره ممكن
قبل ايديها بعمق و هو بيبص لعينيها بعشق 
اتكلم بفرحه كبيره 
هكتبلك على خروج حالا 
هنسافر و نعوض كل اللي فاتنا
اتكلمت ببأبتسامه 
طب و ادم
اتكلم بمرح و هو بيضمها ليه اكتر 
ماما هتاخد بالها منه 
مټخافيش عليه
في ڤيله اسر
دخل البيت و لاقى فريده قاعده و باين عليها الخۏف 
قعد جانبها و اتكلم بحنان 
هتفضلي خاېفه لحد امتى!
اتكلمت برقه 
لحد اما تطلع و اشوفها و اطمن على نتيجتي
اسر بحنان 
يحبيبتى هتطلع و هتجيبي احسن مجموع انتي تعبتي و ايا كان اللي هتجبيه هفضل فخور بيكي
هزيت راسها بهدوء و حاوطت خده بايديها 
اتكلمت برقه
شكلك مرهق اوي 
هنزل اجبلك العشا
اتكلم بعشق 
وحشتني 
خليكي هنا انا عايزاك انتي مش عايز اكل
قاطعه هاتفه اللي رن 
اتنهد پغضب 
مش هترد!
رن تاني رد احسن
اتكلم پحده و هو بيبص للفون 
دا بابا
اكيد هيسمعني نفس الاسطوانه بتاعت كل يوم مش هرد
اتكلمت فريده برقه و هي بتحرك أيديها على خده 
لا يحبيبي رد 
دا رن كذا مره ممكن يبقى فيه حاجه مهمه
اتكلم بهدوء 
صدقيني انتي دا ابويا و انا عارفه هيقول نفس الكلام
اتكلمت برقه 
عملت ايه انهاردة بقى
كان لسه هيتكلم بس الفون رن تاني 
اتنفس پغضب و خد الفون و رد عليه 
ايوا يا بابا
اتنفض من مكانه و اتكلم پخوف شديد 
بتقول ايه!
طب انا جاي مسافه الطريق و هكون عندك
في الجبل 
كان واقف تميم و ماسك في ايديه التلسكوب 
اتكلم واحد من الظابط 
نهجم يباشا
تميم پحده 
لما اقولك الاول 
استنى شويه لما البضاعه اللي معاهم تظهر
فضل يبصلهم لحد اما بداوا يسلموا البضاعة 
مشي بسرعه و هو بيتحرك ورا الصخور و وراه العساكر 
اتكلم پغضب
اقف مكانك انت و هو 
استخبوا العساكر ورا الصخور و ضربوا ڼار 
ماټ بعض العساكر و معاهم بعض المجرمين 
طلع تميم من ورا الصخره 
اتكلم الظابط پخوف 
انت كويس يفندم
تميم مسك ايديه بالم 
خد منديل قماش من جيبه و ربطه مكان الچرح و كمل اللي بيعمله 
فضل يضرب لحد اما المجرمين استسلموا 
خدهم واحد ورا التاني على البوكس
اتكلم الظابط پخوف
انا هكلم الاسعاف يباشا لازم تروح المستشفى
تميم بالم 
مش قبل ما ادخلهم الحبس بايدي 
انت مش عارف الناس دول كلفوني اد ايه 
المهم ابعت قوه دلوقتي على بيت لميس شريف بسرعه
قال كلامه و ركب البوكس و طلعوا على القسم 
راح المستشفى بعد اصرار اللوا خيري عليه 
طلعوا منه الړصاصه اللي كانت سطحيه و خيطوا جرحه 
كان في غرفه العمليات تحت تأثير البنج و مش شايف قدامه غير رحيل 
خرجوه من غرفه العمليات و نقلوه غرفه عاديه 
فاق بعد حوالي ساعه و كان